Jest założycielem i prezesem Instytutu Energetyki Odnawialnej (IEO). Jest inicjatorem projektu budowy w Polsce Gigafabryki ogniw fotowoltaicznych realizowanym przez spółkę Giga PV S.A (2020) oraz koncepcji wprowadzania do polskiego ciepłownictwa zeroemisyjnych OZE z sezonowymi magazynami ciepła (obecnie wdrażane są dwa projekty pilotażowe ze wsparciem NCBiR). Wykładowca i opiekunem merytoryczny studiów podyplomowych „Energetyka odnawialna dla biznesu” organizowanych wspólnie z Politechniką Warszawską. Był dyrektorem Centrum Komisji Europejskiej ds. Odnawialnych Źródeł Energii i przewodniczącym Grupy Refleksyjnej Komisji Europejskiej ds. Energetyki Zrównoważonej, członkiem Komitetu Sterującego ds. Energii w NCBiR i Zespołu Redakcyjnego NCBiR ds. programu „Nowe Technologie Energetyczne”. Członek Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP kadencji 2015-2020. Kierował pracami nad kluczowymi dla energetyki odnawialnej ekspertyzami rządowymi dotyczącymi kierunków rozwoju prawa, ocen ekonomicznych technologii OZE. Jest współpatronem pierwszej krajowej „Strategii rozwoju energetyki odnawialnej” (2001), pierwszego projektu ustawy o odnawialnych źródłach energii, założeń do systemu zielonych certyfikatów (2005) , inicjatorem poprawki prosumenckie do ustawy o OZE (2015). W 2013 roku wdrożył w Polsce metodę liczenia tzw. rozłożonych kosztów energii (LCoE), jako postawę do porównawczych ocen ekonomicznych technologii energetycznych. Laureat tytułu „Człowiek Polskiej Ekologii (2014).